grintil
Old High German
Alternative forms
- crintil, grindil, krindil
Etymology
From Proto-West Germanic *grindil.
Noun
grintil m
Declension
| case | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | grintil | grintilā, grintila |
| accusative | grintil | grintilā, grintila |
| genitive | grintiles | grintilo |
| dative | grintile | grintilum |
| instrumental | grintilu | — |
Descendants
References
- Köbler, Gerhard, Althochdeutsches Wörterbuch, (6. Auflage) 2014