grobownik

Polish

Etymology

From grób +‎ -ownik.

Pronunciation

 
  • IPA(key): /ɡrɔˈbɔv.ɲik/
  • Rhymes: -ɔvɲik
  • Syllabification: gro‧bow‧nik

Noun

grobownik m pers

  1. (obsolete) gravedigger (person employed to dig graves)
    Synonyms: grabarz, kopidół
  2. (obsolete) graverobber
    Synonym: hiena cmentarna

Declension

Declension of grobownik
singular plural
nominative grobownik grobownicy/grobowniki (deprecative)
genitive grobownika grobowników
dative grobownikowi grobownikom
accusative grobownika grobowników
instrumental grobownikiem grobownikami
locative grobowniku grobownikach
vocative grobowniku grobownicy

Noun

grobownik m animal

  1. tomb bat (any of various species of Old World bats of the genus Taphozous)
    Hypernym: nietoperz

Declension

Declension of grobownik
singular plural
nominative grobownik grobowniki
genitive grobownika grobowników
dative grobownikowi grobownikom
accusative grobownika grobowniki
instrumental grobownikiem grobownikami
locative grobowniku grobownikach
vocative grobowniku grobowniki

Noun

grobownik m inan

  1. (obsolete) burial chamber, repository, sepulchre, tomb
    Synonym: grobowiec

Declension

Declension of grobownik
singular plural
nominative grobownik grobowniki
genitive grobownika grobowników
dative grobownikowi grobownikom
accusative grobownik grobowniki
instrumental grobownikiem grobownikami
locative grobowniku grobownikach
vocative grobowniku grobowniki

Derived terms

noun
  • grobownictwo
adjectives
nouns
verbs

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.