grundled

English

Verb

grundled

  1. simple past and past participle of grundle

Danish

Etymology

grund (ground, base) +‎ led (joint, part)

Noun

grundled n (singular definite grundleddet, plural indefinite grundled)

  1. (grammar) subject

Declension

Declension of grundled
neuter
gender
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative grundled grundleddet grundled grundleddene
genitive grundleds grundleddets grundleds grundleddenes

Synonyms