guiço
See also: Guico
Portuguese
Etymology
Perhaps onomatopoeic or from a Germanic language:[1] compare English whisk, from Proto-Germanic *wiskaz (“bundle”). Cognate with Galician guizo and Spanish guizque (“sting”).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɡis̪u], [ˈɡis̪o̝]
- (Minho) IPA(key): [ˈħis̪u], [ˈħis̪o̝]
Noun
guiço m (plural guiços)
References
- “esguiçar” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006-2016.
- Antón Luís Santamarina Fernández, Ernesto Xosé González Seoane, María Álvarez de la Granja, editors (2003–2018), “guiço”, in Tesouro informatizado da lingua galega (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Rosario Álvarez Blanco, editor (2014–2024), “guiço”, in Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega, →ISSN
- ^ Joan Coromines, José A[ntonio] Pascual (1983–1991) “guizque”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico [Critical Castilian and Hispanic Etymological Dictionary] (in Spanish), Madrid: Gredos