hæring
Old English
Etymology
From Proto-West Germanic *hāring.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈxæː.rinɡ/, [ˈhæː.riŋɡ]
Noun
hǣring m
Declension
Strong a-stem:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | hǣring | hǣringas |
| accusative | hǣring | hǣringas |
| genitive | hǣringes | hǣringa |
| dative | hǣringe | hǣringum |