hafðr

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *habdaz (had, held), past participle of *habjaną (to have, hold).

Participle

hafðr

  1. past participle of hafa

Declension

Strong declension of hafðr
singular masculine feminine neuter
nominative hafðr hǫfð haft
accusative hafðan hafða haft
dative hǫfðum hafðri hǫfðu
genitive hafðs hafðrar hafðs
plural masculine feminine neuter
nominative hafðir hafðar hǫfð
accusative hafða hafðar hǫfð
dative hǫfðum hǫfðum hǫfðum
genitive hafðra hafðra hafðra
Weak declension of hafðr
singular masculine feminine neuter
nominative hafði hafða hafða
accusative hafða hǫfðu hafða
dative hafða hǫfðu hafða
genitive hafða hǫfðu hafða
plural masculine feminine neuter
nominative hǫfðu hǫfðu hǫfðu
accusative hǫfðu hǫfðu hǫfðu
dative hǫfðum hǫfðum hǫfðum
genitive hǫfðu hǫfðu hǫfðu

Descendants

  • Icelandic: hafður
  • Faroese: havdur