Finnish
Etymology
From Proto-Finnic *haikëda. Cognate with Estonian haige, Võro haigõ.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈhɑi̯keɑ/, [ˈhɑ̝i̯k̟e̞ɑ̝]
- Rhymes: -ɑikeɑ
- Syllabification(key): hai‧ke‧a
- Hyphenation(key): hai‧kea
Adjective
haikea (comparative haikeampi, superlative haikein)
- wistful, longing (full of yearning or longing)
- nostalgic (yearning for the things past)
- melancholic, melancholy, sad (affected with sadness or depression)
Declension
| Inflection of haikea (Kotus type 15/korkea, no gradation)
|
| nominative
|
haikea
|
haikeat
|
| genitive
|
haikean
|
haikeiden haikeitten
|
| partitive
|
haikeaa haikeata
|
haikeita
|
| illative
|
haikeaan
|
haikeisiin haikeihin
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
haikea
|
haikeat
|
| accusative
|
nom.
|
haikea
|
haikeat
|
| gen.
|
haikean
|
| genitive
|
haikean
|
haikeiden haikeitten haikeain rare
|
| partitive
|
haikeaa haikeata
|
haikeita
|
| inessive
|
haikeassa
|
haikeissa
|
| elative
|
haikeasta
|
haikeista
|
| illative
|
haikeaan
|
haikeisiin haikeihin
|
| adessive
|
haikealla
|
haikeilla
|
| ablative
|
haikealta
|
haikeilta
|
| allative
|
haikealle
|
haikeille
|
| essive
|
haikeana
|
haikeina
|
| translative
|
haikeaksi
|
haikeiksi
|
| abessive
|
haikeatta
|
haikeitta
|
| instructive
|
—
|
haikein
|
| comitative
|
— |
haikeine
|
| Rare. Only used with substantive adjectives.
|
| first-person singular possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
haikeani
|
haikeani
|
| accusative
|
nom.
|
haikeani
|
haikeani
|
| gen.
|
haikeani
|
| genitive
|
haikeani
|
haikeideni haikeitteni haikeaini rare
|
| partitive
|
haikeaani haikeatani
|
haikeitani
|
| inessive
|
haikeassani
|
haikeissani
|
| elative
|
haikeastani
|
haikeistani
|
| illative
|
haikeaani
|
haikeisiini haikeihini
|
| adessive
|
haikeallani
|
haikeillani
|
| ablative
|
haikealtani
|
haikeiltani
|
| allative
|
haikealleni
|
haikeilleni
|
| essive
|
haikeanani
|
haikeinani
|
| translative
|
haikeakseni
|
haikeikseni
|
| abessive
|
haikeattani
|
haikeittani
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
haikeineni
|
| second-person singular possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
haikeasi
|
haikeasi
|
| accusative
|
nom.
|
haikeasi
|
haikeasi
|
| gen.
|
haikeasi
|
| genitive
|
haikeasi
|
haikeidesi haikeittesi haikeaisi rare
|
| partitive
|
haikeaasi haikeatasi
|
haikeitasi
|
| inessive
|
haikeassasi
|
haikeissasi
|
| elative
|
haikeastasi
|
haikeistasi
|
| illative
|
haikeaasi
|
haikeisiisi haikeihisi
|
| adessive
|
haikeallasi
|
haikeillasi
|
| ablative
|
haikealtasi
|
haikeiltasi
|
| allative
|
haikeallesi
|
haikeillesi
|
| essive
|
haikeanasi
|
haikeinasi
|
| translative
|
haikeaksesi
|
haikeiksesi
|
| abessive
|
haikeattasi
|
haikeittasi
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
haikeinesi
|
| first-person plural possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
haikeamme
|
haikeamme
|
| accusative
|
nom.
|
haikeamme
|
haikeamme
|
| gen.
|
haikeamme
|
| genitive
|
haikeamme
|
haikeidemme haikeittemme haikeaimme rare
|
| partitive
|
haikeaamme haikeatamme
|
haikeitamme
|
| inessive
|
haikeassamme
|
haikeissamme
|
| elative
|
haikeastamme
|
haikeistamme
|
| illative
|
haikeaamme
|
haikeisiimme haikeihimme
|
| adessive
|
haikeallamme
|
haikeillamme
|
| ablative
|
haikealtamme
|
haikeiltamme
|
| allative
|
haikeallemme
|
haikeillemme
|
| essive
|
haikeanamme
|
haikeinamme
|
| translative
|
haikeaksemme
|
haikeiksemme
|
| abessive
|
haikeattamme
|
haikeittamme
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
haikeinemme
|
| second-person plural possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
haikeanne
|
haikeanne
|
| accusative
|
nom.
|
haikeanne
|
haikeanne
|
| gen.
|
haikeanne
|
| genitive
|
haikeanne
|
haikeidenne haikeittenne haikeainne rare
|
| partitive
|
haikeaanne haikeatanne
|
haikeitanne
|
| inessive
|
haikeassanne
|
haikeissanne
|
| elative
|
haikeastanne
|
haikeistanne
|
| illative
|
haikeaanne
|
haikeisiinne haikeihinne
|
| adessive
|
haikeallanne
|
haikeillanne
|
| ablative
|
haikealtanne
|
haikeiltanne
|
| allative
|
haikeallenne
|
haikeillenne
|
| essive
|
haikeananne
|
haikeinanne
|
| translative
|
haikeaksenne
|
haikeiksenne
|
| abessive
|
haikeattanne
|
haikeittanne
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
haikeinenne
|
| third-person possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
haikeansa
|
haikeansa
|
| accusative
|
nom.
|
haikeansa
|
haikeansa
|
| gen.
|
haikeansa
|
| genitive
|
haikeansa
|
haikeidensa haikeittensa haikeainsa rare
|
| partitive
|
haikeataan haikeaansa haikeatansa
|
haikeitaan haikeitansa
|
| inessive
|
haikeassaan haikeassansa
|
haikeissaan haikeissansa
|
| elative
|
haikeastaan haikeastansa
|
haikeistaan haikeistansa
|
| illative
|
haikeaansa
|
haikeisiinsa haikeihinsa
|
| adessive
|
haikeallaan haikeallansa
|
haikeillaan haikeillansa
|
| ablative
|
haikealtaan haikealtansa
|
haikeiltaan haikeiltansa
|
| allative
|
haikealleen haikeallensa
|
haikeilleen haikeillensa
|
| essive
|
haikeanaan haikeanansa
|
haikeinaan haikeinansa
|
| translative
|
haikeakseen haikeaksensa
|
haikeikseen haikeiksensa
|
| abessive
|
haikeattaan haikeattansa
|
haikeittaan haikeittansa
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
haikeineen haikeinensa
|
|
Synonyms
Derived terms
Further reading
Anagrams