Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish حكم (ḥakem, “an arbitrator, referee, also an umpire”),[1][2] from Arabic حَكَم (ḥakam, “judge, arbitrator, commander”), verbal noun of حَكَمَ (ḥakama, “to exercise authority, to command, to bid, to rule”).[3]
Pronunciation
- IPA(key): /haˈcem/
- Hyphenation: ha‧kem
Noun
hakem (definite accusative hakemi, plural hakemler)
- An arbitrator, judge.
- (dated) Someone who is well versed on a subject.
- (sports) referee
Declension
Declension of hakem
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
hakem
|
hakemler
|
| definite accusative
|
hakemi
|
hakemleri
|
| dative
|
hakeme
|
hakemlere
|
| locative
|
hakemde
|
hakemlerde
|
| ablative
|
hakemden
|
hakemlerden
|
| genitive
|
hakemin
|
hakemlerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hakemim
|
hakemlerim
|
| 2nd singular
|
hakemin
|
hakemlerin
|
| 3rd singular
|
hakemi
|
hakemleri
|
| 1st plural
|
hakemimiz
|
hakemlerimiz
|
| 2nd plural
|
hakeminiz
|
hakemleriniz
|
| 3rd plural
|
hakemleri
|
hakemleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hakemimi
|
hakemlerimi
|
| 2nd singular
|
hakemini
|
hakemlerini
|
| 3rd singular
|
hakemini
|
hakemlerini
|
| 1st plural
|
hakemimizi
|
hakemlerimizi
|
| 2nd plural
|
hakeminizi
|
hakemlerinizi
|
| 3rd plural
|
hakemlerini
|
hakemlerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hakemime
|
hakemlerime
|
| 2nd singular
|
hakemine
|
hakemlerine
|
| 3rd singular
|
hakemine
|
hakemlerine
|
| 1st plural
|
hakemimize
|
hakemlerimize
|
| 2nd plural
|
hakeminize
|
hakemlerinize
|
| 3rd plural
|
hakemlerine
|
hakemlerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hakemimde
|
hakemlerimde
|
| 2nd singular
|
hakeminde
|
hakemlerinde
|
| 3rd singular
|
hakeminde
|
hakemlerinde
|
| 1st plural
|
hakemimizde
|
hakemlerimizde
|
| 2nd plural
|
hakeminizde
|
hakemlerinizde
|
| 3rd plural
|
hakemlerinde
|
hakemlerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hakemimden
|
hakemlerimden
|
| 2nd singular
|
hakeminden
|
hakemlerinden
|
| 3rd singular
|
hakeminden
|
hakemlerinden
|
| 1st plural
|
hakemimizden
|
hakemlerimizden
|
| 2nd plural
|
hakeminizden
|
hakemlerinizden
|
| 3rd plural
|
hakemlerinden
|
hakemlerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hakemimin
|
hakemlerimin
|
| 2nd singular
|
hakeminin
|
hakemlerinin
|
| 3rd singular
|
hakeminin
|
hakemlerinin
|
| 1st plural
|
hakemimizin
|
hakemlerimizin
|
| 2nd plural
|
hakeminizin
|
hakemlerinizin
|
| 3rd plural
|
hakemlerinin
|
hakemlerinin
|
|
Derived terms
- başhakem
- çizgi hakemi
- hakem heyeti
- hakem kararı
- orta hakem
- yan hakem
- yardımcı hakem
References
- ^ Redhouse, James W. (1890) “حكم”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 797
- ^ Kélékian, Diran (1911) “حكم”, in Dictionnaire turc-français[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 514
- ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “hakem”, in Nişanyan Sözlük
Further reading