halio

Welsh

Etymology

From English haul.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈhaljɔ/
  • Rhymes: -aljɔ

Verb

halio (first-person singular present haliaf, not mutable)

  1. (transitive) to haul, drag, tow
    Synonym: towio

Conjugation

Conjugation (literary)
singular plural impersonal
first second third first second third
present indicative/future haliaf halii halia haliwn haliwch haliant haliir
imperfect (indicative/subjunctive)/
conditional
haliwn haliit haliai haliem haliech halient haliid
preterite haliais haliaist haliodd haliasom haliasoch haliasant haliwyd
pluperfect haliaswn haliasit haliasai haliasem haliasech haliasent haliasid, haliesid
present subjunctive haliwyf haliych halio haliom halioch haliont halier
imperative halia halied haliwn haliwch halient halier
verbal noun halio
verbal adjectives haliedig
haliadwy
Conjugation (colloquial)
inflected
colloquial forms
singular plural
first second third first second third
future halia i,
haliaf i
hali di halith o/e/hi,
haliff e/hi
haliwn ni haliwch chi halian nhw
conditional haliwn i,
haliswn i
haliet ti,
haliset ti
haliai fo/fe/hi,
halisai fo/fe/hi
halien ni,
halisen ni
haliech chi,
halisech chi
halien nhw,
halisen nhw
preterite haliais i,
halies i
haliaist ti,
haliest ti
haliodd o/e/hi halion ni halioch chi halion nhw
imperative halia haliwch

Note: All other forms are periphrastic, as usual in colloquial Welsh.

Derived terms

Further reading

  • R. J. Thomas, G. A. Bevan, P. J. Donovan, A. Hawke et al., editors (1950–present), “halio”, in Geiriadur Prifysgol Cymru Online (in Welsh), University of Wales Centre for Advanced Welsh & Celtic Studies