halsmandel
Swedish
Etymology
hals (“throat”) + mandel (“tonsil”)
Noun
halsmandel c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | halsmandel | halsmandels |
| definite | halsmandeln | halsmandelns | |
| plural | indefinite | halsmandlar | halsmandlars |
| definite | halsmandlarna | halsmandlarnas |