hamiformis
Latin
Etymology
First attested in an index in 1651 and in running text in 1806; formed as hāmus (“hook”) + fōrma (“shape”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [haː.mɪˈfoːr.mɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [a.miˈfɔr.mis]
Adjective
hāmifōrmis (neuter hāmifōrme); third-declension two-termination adjective
- (New Latin) hook-shaped, hamiform
- 1651, Marco Aurelio Severino, Vipera Pythia, “Index Rerum”, I
- Icon dentis hamiformis. 348.
- (please add an English translation of this quotation)
- 1806, Annales du Muséum d’Histoire Naturelle, IX, page 267:
- Appendix in singulâ valvâ simplex, inter alas eidem carinæ suprà adnata, infrà libera et à carinâ discedens, complanata septi æmula, sed valvâ angustior (undè loculi non omninò distincti), incurvata hamiformis basi bidentata dentibus latere exteriore seminiferis.
- (please add an English translation of this quotation)
- 1651, Marco Aurelio Severino, Vipera Pythia, “Index Rerum”, I
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | hāmifōrmis | hāmifōrme | hāmifōrmēs | hāmifōrmia | |
| genitive | hāmifōrmis | hāmifōrmium | |||
| dative | hāmifōrmī | hāmifōrmibus | |||
| accusative | hāmifōrmem | hāmifōrme | hāmifōrmēs hāmifōrmīs |
hāmifōrmia | |
| ablative | hāmifōrmī | hāmifōrmibus | |||
| vocative | hāmifōrmis | hāmifōrme | hāmifōrmēs | hāmifōrmia | |
Descendants
- English: hamiform