harci
See also: harcı
Hungarian
Etymology
harc (“battle, fight”) + -i (adjective-forming suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈhɒrt͡si]
- Hyphenation: har‧ci
- Rhymes: -t͡si
Adjective
harci (not comparable)
- martial, military, warlike, fighting (of, relating to, or suggestive of war, battle, combat)
- páncélozott harci járművek ― armoured fighting vehicles
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | harci | harciak |
| accusative | harcit | harciakat |
| dative | harcinak | harciaknak |
| instrumental | harcival | harciakkal |
| causal-final | harciért | harciakért |
| translative | harcivá | harciakká |
| terminative | harciig | harciakig |
| essive-formal | harciként | harciakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | harciban | harciakban |
| superessive | harcin | harciakon |
| adessive | harcinál | harciaknál |
| illative | harciba | harciakba |
| sublative | harcira | harciakra |
| allative | harcihoz | harciakhoz |
| elative | harciból | harciakból |
| delative | harciról | harciakról |
| ablative | harcitól | harciaktól |
| non-attributive possessive – singular |
harcié | harciaké |
| non-attributive possessive – plural |
harciéi | harciakéi |
Further reading
- harci in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.