harekât

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish حركات (hareḱat), from Arabic حَرَكَات (ḥarakāt), plural of حَرَكَة (ḥaraka).

Pronunciation

  • IPA(key): /ha.ɾe.cat/

Noun

harekât (definite accusative harekâtı, uncountable)

  1. (military) operation

Declension

Declension of harekât
singular plural
nominative harekât
definite accusative harekâtı
dative harekâta
locative harekâtta
ablative harekâttan
genitive harekâtın