haris
Hungarian
Etymology
An onomatopoeia.[1]
Pronunciation
- IPA(key): [ˈhɒriʃ]
- Hyphenation: ha‧ris
- Rhymes: -iʃ
Noun
haris (plural harisok)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | haris | harisok |
| accusative | harist | harisokat |
| dative | harisnak | harisoknak |
| instrumental | harissal | harisokkal |
| causal-final | harisért | harisokért |
| translative | harissá | harisokká |
| terminative | harisig | harisokig |
| essive-formal | harisként | harisokként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | harisban | harisokban |
| superessive | harison | harisokon |
| adessive | harisnál | harisoknál |
| illative | harisba | harisokba |
| sublative | harisra | harisokra |
| allative | harishoz | harisokhoz |
| elative | harisból | harisokból |
| delative | harisról | harisokról |
| ablative | haristól | harisoktól |
| non-attributive possessive – singular |
harisé | harisoké |
| non-attributive possessive – plural |
hariséi | harisokéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | harisom | harisaim |
| 2nd person sing. | harisod | harisaid |
| 3rd person sing. | harisa | harisai |
| 1st person plural | harisunk | harisaink |
| 2nd person plural | harisotok | harisaitok |
| 3rd person plural | harisuk | harisaik |
References
- ^ haris in Zaicz, Gábor (ed.). Etimológiai szótár: Magyar szavak és toldalékok eredete (‘Dictionary of Etymology: The origin of Hungarian words and affixes’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2006, →ISBN. (See also its 2nd edition.)
Further reading
- haris in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.
Latin
Noun
harīs
- dative/ablative plural of hara
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish حریص (haris), from Arabic حَرِيص (ḥarīṣ).
Adjective
haris