harkling
Swedish
Etymology
Noun
harkling c
- the act of clearing one's throat
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | harkling | harklings |
| definite | harklingen | harklingens | |
| plural | indefinite | harklingar | harklingars |
| definite | harklingarna | harklingarnas |