heenoluin
Ingrian
Etymology
From heeno (“fine”) + luu (“bone”) + -in.
Pronunciation
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈheːnoˌlui̯ne/, [ˈheːnŏ̞ˌɫui̯n]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈheːnoˌlui̯n/, [ˈhe̝ːno̞ˌɫui̯n]
- Rhymes: -ui̯n
- Hyphenation: hee‧no‧luin
Adjective
heenoluin (comparative heenoluisemp)
Declension
| Declension of heenoluin (type 1/kärpäin, no gradation) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | heenoluin | heenoluiset |
| genitive | heenoluisen | heenoluisiin |
| partitive | heenoluista, heenoluist | heenoluisia |
| illative | heenoluisee | heenoluisii |
| inessive | heenoluisees | heenoluisiis |
| elative | heenoluisest | heenoluisist |
| allative | heenoluiselle | heenoluisille |
| adessive | heenoluiseel | heenoluisiil |
| ablative | heenoluiselt | heenoluisilt |
| translative | heenoluiseks | heenoluisiks |
| essive | heenoluisenna, heenoluiseen | heenoluisinna, heenoluisiin |
| exessive1) | heenoluisent | heenoluisint |
| 1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. | ||
References
- Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 279