hending
English
Verb
hending
- present participle and gerund of hend
Icelandic
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈhɛntiŋk/
Noun
hending f (genitive singular hendingar, nominative plural hendingar)
- chance, coincidence
- Synonym: tilviljun
- (poetry) internal rhyme
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | hending | hendingin | hendingar | hendingarnar |
| accusative | hendingu | hendinguna | hendingar | hendingarnar |
| dative | hendingu | hendingunni | hendingum | hendingunum |
| genitive | hendingar | hendingarinnar | hendinga | hendinganna |
Norwegian Nynorsk
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /hɛndiŋɡ/
Noun
hending f (definite singular hendinga, indefinite plural hendingar, definite plural hendingane)
- incident; occurrence
- Denne hendinga fekk dei til å tenkja annleis.
- This incident made them think differently.
- event; happening
References
- “hending” in The Nynorsk Dictionary.