Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish حیلهكار (hilekâr), from Persian حیلهگر (hile-gar). Equivalent to hile + -kâr
Pronunciation
- IPA(key): /çiːleˈcɑːɾ/, [çiːl̠ʲe̞ˈcɑːɾ̞̊]
- Rhymes: -cɑːɾ
- Hyphenation: hi‧le‧kâr
Noun
hilekâr (definite accusative hilekârı, plural hilekârlar)
- Cheater
- Synonyms: hileci, hilebaz
Declension
Declension of hilekâr
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
hilekâr
|
hilekârlar
|
| definite accusative
|
hilekârı
|
hilekârları
|
| dative
|
hilekâra
|
hilekârlara
|
| locative
|
hilekârda
|
hilekârlarda
|
| ablative
|
hilekârdan
|
hilekârlardan
|
| genitive
|
hilekârın
|
hilekârların
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hilekârım
|
hilekârlarım
|
| 2nd singular
|
hilekârın
|
hilekârların
|
| 3rd singular
|
hilekârı
|
hilekârları
|
| 1st plural
|
hilekârımız
|
hilekârlarımız
|
| 2nd plural
|
hilekârınız
|
hilekârlarınız
|
| 3rd plural
|
hilekârları
|
hilekârları
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hilekârımı
|
hilekârlarımı
|
| 2nd singular
|
hilekârını
|
hilekârlarını
|
| 3rd singular
|
hilekârını
|
hilekârlarını
|
| 1st plural
|
hilekârımızı
|
hilekârlarımızı
|
| 2nd plural
|
hilekârınızı
|
hilekârlarınızı
|
| 3rd plural
|
hilekârlarını
|
hilekârlarını
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hilekârıma
|
hilekârlarıma
|
| 2nd singular
|
hilekârına
|
hilekârlarına
|
| 3rd singular
|
hilekârına
|
hilekârlarına
|
| 1st plural
|
hilekârımıza
|
hilekârlarımıza
|
| 2nd plural
|
hilekârınıza
|
hilekârlarınıza
|
| 3rd plural
|
hilekârlarına
|
hilekârlarına
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hilekârımda
|
hilekârlarımda
|
| 2nd singular
|
hilekârında
|
hilekârlarında
|
| 3rd singular
|
hilekârında
|
hilekârlarında
|
| 1st plural
|
hilekârımızda
|
hilekârlarımızda
|
| 2nd plural
|
hilekârınızda
|
hilekârlarınızda
|
| 3rd plural
|
hilekârlarında
|
hilekârlarında
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hilekârımdan
|
hilekârlarımdan
|
| 2nd singular
|
hilekârından
|
hilekârlarından
|
| 3rd singular
|
hilekârından
|
hilekârlarından
|
| 1st plural
|
hilekârımızdan
|
hilekârlarımızdan
|
| 2nd plural
|
hilekârınızdan
|
hilekârlarınızdan
|
| 3rd plural
|
hilekârlarından
|
hilekârlarından
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hilekârımın
|
hilekârlarımın
|
| 2nd singular
|
hilekârının
|
hilekârlarının
|
| 3rd singular
|
hilekârının
|
hilekârlarının
|
| 1st plural
|
hilekârımızın
|
hilekârlarımızın
|
| 2nd plural
|
hilekârınızın
|
hilekârlarınızın
|
| 3rd plural
|
hilekârlarının
|
hilekârlarının
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hilekârım
|
hilekârlarım
|
| 2nd singular
|
hilekârsın
|
hilekârlarsın
|
| 3rd singular
|
hilekâr
hilekârdır
|
hilekârlar
hilekârlardır
|
| 1st plural
|
hilekârız
|
hilekârlarız
|
| 2nd plural
|
hilekârsınız
|
hilekârlarsınız
|
| 3rd plural
|
hilekârlar
|
hilekârlardır
|
|