hilmir
See also: Hilmir
Icelandic
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈhɪlmɪːr/
- Rhymes: -ɪlmɪːr
Noun
hilmir m (genitive singular hilmis, nominative plural hilmar)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | hilmir | hilmirinn | hilmar | hilmarnir |
| accusative | hilmi | hilminn | hilma | hilmana |
| dative | hilmi | hilminum | hilmum | hilmunum |
| genitive | hilmis | hilmisins | hilma | hilmanna |
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *hilmijaz, from *helmaz (“helmet”) (whence hjalmr (“helmet”)), thus perhaps literally meaning "helmet-provider".
Noun
hilmir m (genitive hilmis)
Declension
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | hilmir | hilmirinn | hilmar | hilmarnir |
| accusative | hilmi | hilminn | hilma | hilmana |
| dative | hilmi | hilminum | hilmum | hilmunum |
| genitive | hilmis | hilmisins | hilma | hilmanna |
Further reading
- Zoëga, Geir T. (1910) “hilmir”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press; also available at the Internet Archive