himilisc
Old Dutch
Etymology
From himil (“heaven”) + -isc.
Adjective
himilisc
Inflection
Declension of himilisc (a-stem)
| strong declension | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| case | masculine | feminine | neuter | plural | ||
| nominative | himilisc | himilisc | himilisc | himilisca, himiliske | ||
| accusative | himiliscan, himilisken | himilisca | himilisc | himilisca, himiliske | ||
| genitive | himiliskes | himiliskero | himiliskes | himiliskero | ||
| dative | himiliskin, himiliskemo | himiliskero | himiliskin, himiliskemo | himiliscon | ||
| weak declension | ||||||
| case | masculine | feminine | neuter | plural | ||
| nominative | himilisco | himilisca | himilisca | himiliscon | ||
| accusative | himiliscon | himiliscon | himilisca | himiliscon | ||
| genitive | himiliskin | himiliscon | himiliskin | himiliscono | ||
| dative | himiliskin | himiliscon | himiliskin | himiliscon | ||
Descendants
References
- “himilisk”, in Oudnederlands Woordenboek, 2012