hnis
Czech
Etymology
Inherited from Old Czech hnis, related to Czech hnisat.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɦɲɪs]
- Hyphenation: hnis
Noun
hnis m inan
Declension
Declension of hnis (hard masculine inanimate)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | hnis | hnisy |
| genitive | hnisu | hnisů |
| dative | hnisu | hnisům |
| accusative | hnis | hnisy |
| vocative | hnise | hnisy |
| locative | hnisu | hnisech |
| instrumental | hnisem | hnisy |
Further reading
- “hnis”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
- “hnis”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
- “hnis”, in Internetová jazyková příručka (in Czech), 2008–2025
Old Czech
Pronunciation
Noun
hnis m inan
- alternative form of hňus
Declension
Declension of hnis (hard o-stem)
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | hnis | hnisy | hnisi, hnisové |
| genitive | hnisa, hnisu | hnisú | hnisóv |
| dative | hnisu | hnisoma | hnisóm |
| accusative | hnis | hnisy | hnisy |
| vocative | hnise | hnisy | hnisi, hnisové |
| locative | hnisě, hnisu | hnisú | hnisiech |
| instrumental | hnisem | hnisoma | hnisy |
See also Appendix:Old Czech nouns and Appendix:Old Czech pronunciation.
Descendants
- Czech: hnis
Further reading
- Jan Gebauer (1903–1916) “hnis”, in Slovník staročeský (in Czech), Prague: Česká grafická společnost "unie", Česká akademie císaře Františka Josefa pro vědy, slovesnost a umění