hoinar
Romanian
Etymology
From hoină + -ar.
Adjective
hoinar m or n (feminine singular hoinară, masculine plural hoinari, feminine and neuter plural hoinare)
Declension
| singular | plural | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | |||
| nominative- accusative |
indefinite | hoinar | hoinară | hoinari | hoinare | |||
| definite | hoinarul | hoinara | hoinarii | hoinarele | ||||
| genitive- dative |
indefinite | hoinar | hoinare | hoinari | hoinare | |||
| definite | hoinarului | hoinarei | hoinarilor | hoinarelor | ||||
Noun
hoinar m (plural hoinari)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | hoinar | hoinarul | hoinari | hoinarii | |
| genitive-dative | hoinar | hoinarului | hoinari | hoinarilor | |
| vocative | hoinarule | hoinarilor | |||