hortatorius
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [hɔr.taːˈtoː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [or.t̪aˈt̪ɔː.ri.us]
Adjective
hortātōrius (feminine hortātōria, neuter hortātōrium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | hortātōrius | hortātōria | hortātōrium | hortātōriī | hortātōriae | hortātōria | |
| genitive | hortātōriī | hortātōriae | hortātōriī | hortātōriōrum | hortātōriārum | hortātōriōrum | |
| dative | hortātōriō | hortātōriae | hortātōriō | hortātōriīs | |||
| accusative | hortātōrium | hortātōriam | hortātōrium | hortātōriōs | hortātōriās | hortātōria | |
| ablative | hortātōriō | hortātōriā | hortātōriō | hortātōriīs | |||
| vocative | hortātōrie | hortātōria | hortātōrium | hortātōriī | hortātōriae | hortātōria | |
Descendants
- Italian: ortatorio
References
- “hortatorius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- hortatorius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.