hræding
Old English
Etymology
From *hrædan + -ing.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈxræ.dinɡ/, [ˈr̥æ.diŋɡ]
Noun
hræding f
Declension
Strong ō-stem:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | hræding | hrædinga, hrædinge |
| accusative | hrædinge | hrædinga, hrædinge |
| genitive | hrædinge | hrædinga |
| dative | hrædinge | hrædingum |