hreowcearig

Old English

Etymology

From hrēow (grief) +‎ ċeariġ (sorrowful).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈxre͜oːwˌt͡ʃæ͜ɑ.rij/, [ˈr̥e͜oːwˌt͡ʃæ͜ɑ.rij]

Adjective

hrēowċeariġ

  1. troubled, anxious, sorrowful

Declension