hringfinger

Old English

Etymology

From hring (ring) +‎ finger (finger).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈxrinɡˌfin.ɡer/, [ˈr̥iŋɡˌfiŋ.ɡer]

Noun

hringfinger m

  1. ring finger

Declension

Strong a-stem:

singular plural
nominative hringfinger hringfingras
accusative hringfinger hringfingras
genitive hringfingres hringfingra
dative hringfingre hringfingrum

Synonyms