hugleiðing
Faroese
Etymology
From hugur (“thought”) + leiðing (“conduit, direction”).
Pronunciation
Noun
hugleiðing f (genitive singular hugleiðingar, plural hugleiðingar)
Declension
| f6 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | hugleiðing | hugleiðingin | hugleiðingar | hugleiðingarnar |
| accusative | hugleiðing | hugleiðingina | hugleiðingar | hugleiðingarnar |
| dative | hugleiðing | hugleiðingini | hugleiðingum | hugleiðingunum |
| genitive | hugleiðingar | hugleiðingarinnar | hugleiðinga | hugleiðinganna |