hulinga
Old Dutch
Etymology
From *hullen (“to cover”) + -inga.
Noun
hulinga f
Inflection
Declension of hulinga (feminine ō/ōn-stem noun)
| case | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | hulinga | hulinga, hulingon |
| accusative | hulinga, hulingon | hulinga, hulingon |
| genitive | hulingon | hulingono |
| dative | hulingon | hulingon |
References
- “hulinga”, in Oudnederlands Woordenboek, 2012