hullukkain
Ingrian
Etymology
From hullu (“crazy”) + -kkain.
Pronunciation
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈhulːukːɑi̯ne/, [ˈhuɫːŭkːəi̯n]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈhulːukːɑi̯n/, [ˈhuɫːukːɑi̯n]
- Rhymes: -ulːukːɑi̯n
- Hyphenation: hul‧luk‧kain
Noun
hullukkain
Adjective
hullukkain (comparative hullukkaisemp)
- diminutive of hullu
Declension
| Declension of hullukkain (type 1/kärpäin, no gradation) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | hullukkain | hullukkaiset |
| genitive | hullukkaisen | hullukkaisiin |
| partitive | hullukkaista, hullukkaist | hullukkaisia |
| illative | hullukkaisee | hullukkaisii |
| inessive | hullukkaisees | hullukkaisiis |
| elative | hullukkaisest | hullukkaisist |
| allative | hullukkaiselle | hullukkaisille |
| adessive | hullukkaiseel | hullukkaisiil |
| ablative | hullukkaiselt | hullukkaisilt |
| translative | hullukkaiseks | hullukkaisiks |
| essive | hullukkaisenna, hullukkaiseen | hullukkaisinna, hullukkaisiin |
| exessive1) | hullukkaisent | hullukkaisint |
| 1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. | ||
References
- Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 73