humectus
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [huːˈmɛk.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [uˈmɛk.t̪us]
Adjective
hūmectus (feminine hūmecta, neuter hūmectum); first/second-declension adjective
- alternative form of ūmectus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | hūmectus | hūmecta | hūmectum | hūmectī | hūmectae | hūmecta | |
| genitive | hūmectī | hūmectae | hūmectī | hūmectōrum | hūmectārum | hūmectōrum | |
| dative | hūmectō | hūmectae | hūmectō | hūmectīs | |||
| accusative | hūmectum | hūmectam | hūmectum | hūmectōs | hūmectās | hūmecta | |
| ablative | hūmectō | hūmectā | hūmectō | hūmectīs | |||
| vocative | hūmecte | hūmecta | hūmectum | hūmectī | hūmectae | hūmecta | |
References
- “humectus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "humectus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- humectus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.