iactitatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of iactitō.
Participle
iactitātus (feminine iactitāta, neuter iactitātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | iactitātus | iactitāta | iactitātum | iactitātī | iactitātae | iactitāta | |
| genitive | iactitātī | iactitātae | iactitātī | iactitātōrum | iactitātārum | iactitātōrum | |
| dative | iactitātō | iactitātae | iactitātō | iactitātīs | |||
| accusative | iactitātum | iactitātam | iactitātum | iactitātōs | iactitātās | iactitāta | |
| ablative | iactitātō | iactitātā | iactitātō | iactitātīs | |||
| vocative | iactitāte | iactitāta | iactitātum | iactitātī | iactitātae | iactitāta | |