iambicinus
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [i.amˈbɪ.kɪ.nʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [i.amˈbiː.t͡ʃi.nus]
Adjective
ïambicinus (feminine ïambicina, neuter ïambicinum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ïambicinus | ïambicina | ïambicinum | ïambicinī | ïambicinae | ïambicina | |
| genitive | ïambicinī | ïambicinae | ïambicinī | ïambicinōrum | ïambicinārum | ïambicinōrum | |
| dative | ïambicinō | ïambicinae | ïambicinō | ïambicinīs | |||
| accusative | ïambicinum | ïambicinam | ïambicinum | ïambicinōs | ïambicinās | ïambicina | |
| ablative | ïambicinō | ïambicinā | ïambicinō | ïambicinīs | |||
| vocative | ïambicine | ïambicina | ïambicinum | ïambicinī | ïambicinae | ïambicina | |
Related terms
References
- “iambicinus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "iambicinus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- iambicinus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.