ianizarus

Latin

Alternative forms

  • iannizzarus, ianizerus, ianezarus, ianicharus, ianitsarus

Etymology

Borrowed from Ottoman Turkish یڭیچری (yeniçeri).

Noun

ianizarus m (genitive ianizarī); second declension

  1. (Renaissance Latin) janissary
    • 1724, Johann Peter von Ludewi, Reliquiae manuscriptorum omnis aevi diplomatum ac monumentorum, ineditorum adhuc[1], volume 6, page 311:
      Ianizarii præterea et hoc elogii bellici merentur, sua Sclopeta, bombardas, etc.
      Moreover, the Janissaries also deserve this military distinction for their firearms, cannons, etc.

Declension

Second-declension noun.

singular plural
nominative ianizarus ianizarī
genitive ianizarī ianizarōrum
dative ianizarō ianizarīs
accusative ianizarum ianizarōs
ablative ianizarō ianizarīs
vocative ianizare ianizarī

References

  • János Harmatta, Iván Boronkai, et al., editors (1983– ), “iannizzarus”, in Lexicon Latinitatis Medii Aevi Hungariae[2], Budapest: Akadémiai Kiadó, →OCLC
  • ianizarus in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[3], pre-publication website, 2005-2016