ianuarius
See also: Ianuarius
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [jaː.nuˈaː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ja.nuˈaː.ri.us]
Adjective
iānuārius (feminine iānuāria, neuter iānuārium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | iānuārius | iānuāria | iānuārium | iānuāriī | iānuāriae | iānuāria | |
| genitive | iānuāriī | iānuāriae | iānuāriī | iānuāriōrum | iānuāriārum | iānuāriōrum | |
| dative | iānuāriō | iānuāriae | iānuāriō | iānuāriīs | |||
| accusative | iānuārium | iānuāriam | iānuārium | iānuāriōs | iānuāriās | iānuāria | |
| ablative | iānuāriō | iānuāriā | iānuāriō | iānuāriīs | |||
| vocative | iānuārie | iānuāria | iānuārium | iānuāriī | iānuāriae | iānuāria | |
Noun
iānuārius m (genitive iānuāriī or iānuārī); second declension
Declension
Second-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | iānuārius | iānuāriī |
| genitive | iānuāriī iānuārī1 |
iānuāriōrum |
| dative | iānuāriō | iānuāriīs |
| accusative | iānuārium | iānuāriōs |
| ablative | iānuāriō | iānuāriīs |
| vocative | iānuārie | iānuāriī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
References
- "ianuarius", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- ianuarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- Rome, January 1st: Kalendis Ianuariis Romā (dabam)
- Rome, January 1st: Kalendis Ianuariis Romā (dabam)