ictericus
Latin
Etymology
From Ancient Greek ἰκτερικός (ikterikós), from ἴκτερος (íkteros, “jaundice”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪkˈtɛ.rɪ.kʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ikˈt̪ɛː.ri.kus]
Adjective
ictericus (feminine icterica, neuter ictericum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ictericus | icterica | ictericum | ictericī | ictericae | icterica | |
| genitive | ictericī | ictericae | ictericī | ictericōrum | ictericārum | ictericōrum | |
| dative | ictericō | ictericae | ictericō | ictericīs | |||
| accusative | ictericum | ictericam | ictericum | ictericōs | ictericās | icterica | |
| ablative | ictericō | ictericā | ictericō | ictericīs | |||
| vocative | icterice | icterica | ictericum | ictericī | ictericae | icterica | |
References
- “ictericus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “ictericus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers