igazuk
Hungarian
Etymology
igaz + -uk (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈiɡɒzuk]
- Hyphenation: iga‧zuk
Noun
igazuk
- third-person plural single-possession possessive of igaz
- Nem baj, ha igazuk van. ― I don't mind if they are right. (literally, “…they have truth.”)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | igazuk | — |
| accusative | igazukat | — |
| dative | igazuknak | — |
| instrumental | igazukkal | — |
| causal-final | igazukért | — |
| translative | igazukká | — |
| terminative | igazukig | — |
| essive-formal | igazukként | — |
| essive-modal | igazukul | — |
| inessive | igazukban | — |
| superessive | igazukon | — |
| adessive | igazuknál | — |
| illative | igazukba | — |
| sublative | igazukra | — |
| allative | igazukhoz | — |
| elative | igazukból | — |
| delative | igazukról | — |
| ablative | igazuktól | — |
| non-attributive possessive – singular |
igazuké | — |
| non-attributive possessive – plural |
igazukéi | — |