ignio
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈɪŋ.ni.oː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈiɲ.ɲi.o]
Verb
igniō (present infinitive ignīre, perfect active ignīvī or igniī, supine ignītum); fourth conjugation
- to ignite, set on fire
Conjugation
Conjugation of igniō (fourth conjugation)
| indicative | singular | plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | igniō | ignīs | ignit | ignīmus | ignītis | igniunt | ||||||
| imperfect | igniēbam | igniēbās | igniēbat | igniēbāmus | igniēbātis | igniēbant | |||||||
| future | igniam | igniēs | igniet | igniēmus | igniētis | ignient | |||||||
| perfect | ignīvī, igniī |
ignīvistī, igniistī |
ignīvit, igniit |
ignīvimus, igniimus |
ignīvistis, igniistis |
ignīvērunt, ignīvēre, igniērunt, igniēre | |||||||
| pluperfect | ignīveram, ignieram |
ignīverās, ignierās |
ignīverat, ignierat |
ignīverāmus, ignierāmus |
ignīverātis, ignierātis |
ignīverant, ignierant | |||||||
| future perfect | ignīverō, ignierō |
ignīveris, ignieris |
ignīverit, ignierit |
ignīverimus, ignierimus |
ignīveritis, ignieritis |
ignīverint, ignierint | |||||||
| passive | present | ignior | ignīris, ignīre |
ignītur | ignīmur | ignīminī | igniuntur | ||||||
| imperfect | igniēbar | igniēbāris, igniēbāre |
igniēbātur | igniēbāmur | igniēbāminī | igniēbantur | |||||||
| future | igniar | igniēris, igniēre |
igniētur | igniēmur | igniēminī | ignientur | |||||||
| perfect | ignītus + present active indicative of sum | ||||||||||||
| pluperfect | ignītus + imperfect active indicative of sum | ||||||||||||
| future perfect | ignītus + future active indicative of sum | ||||||||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | igniam | igniās | igniat | igniāmus | igniātis | igniant | ||||||
| imperfect | ignīrem | ignīrēs | ignīret | ignīrēmus | ignīrētis | ignīrent | |||||||
| perfect | ignīverim, ignierim |
ignīverīs, ignierīs |
ignīverit, ignierit |
ignīverīmus, ignierīmus |
ignīverītis, ignierītis |
ignīverint, ignierint | |||||||
| pluperfect | ignīvissem, igniissem |
ignīvissēs, igniissēs |
ignīvisset, igniisset |
ignīvissēmus, igniissēmus |
ignīvissētis, igniissētis |
ignīvissent, igniissent | |||||||
| passive | present | igniar | igniāris, igniāre |
igniātur | igniāmur | igniāminī | igniantur | ||||||
| imperfect | ignīrer | ignīrēris, ignīrēre |
ignīrētur | ignīrēmur | ignīrēminī | ignīrentur | |||||||
| perfect | ignītus + present active subjunctive of sum | ||||||||||||
| pluperfect | ignītus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||||||||
| imperative | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | — | ignī | — | — | ignīte | — | ||||||
| future | — | ignītō | ignītō | — | ignītōte | igniuntō | |||||||
| passive | present | — | ignīre | — | — | ignīminī | — | ||||||
| future | — | ignītor | ignītor | — | — | igniuntor | |||||||
| non-finite forms | infinitive | participle | |||||||||||
| active | passive | active | passive | ||||||||||
| present | ignīre | ignīrī | igniēns | — | |||||||||
| future | ignītūrum esse | ignītum īrī | ignītūrus | igniendus, igniundus | |||||||||
| perfect | ignīvisse, igniisse |
ignītum esse | — | ignītus | |||||||||
| future perfect | — | ignītum fore | — | — | |||||||||
| perfect potential | ignītūrum fuisse | — | — | — | |||||||||
| verbal nouns | gerund | supine | |||||||||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||||||||
| igniendī | igniendō | igniendum | igniendō | ignītum | ignītū | ||||||||
Descendants
- → English: ignite
References
- “ignio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- ignio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.