illegitimus
Latin
Etymology
From in- + lēgitimus (“lawful”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪl.leːˈɡɪ.tɪ.mʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [il.leˈd͡ʒiː.t̪i.mus]
Adjective
illēgitimus (feminine illēgitima, neuter illēgitimum); first/second-declension adjective
- unlawful, illegal, illegitimate
- non-legal (not of or pertaining to the law)
- unjust, improper, inappropriate
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | illēgitimus | illēgitima | illēgitimum | illēgitimī | illēgitimae | illēgitima | |
| genitive | illēgitimī | illēgitimae | illēgitimī | illēgitimōrum | illēgitimārum | illēgitimōrum | |
| dative | illēgitimō | illēgitimae | illēgitimō | illēgitimīs | |||
| accusative | illēgitimum | illēgitimam | illēgitimum | illēgitimōs | illēgitimās | illēgitima | |
| ablative | illēgitimō | illēgitimā | illēgitimō | illēgitimīs | |||
| vocative | illēgitime | illēgitima | illēgitimum | illēgitimī | illēgitimae | illēgitima | |
Descendants
- Catalan: il·legítim
- English: illegitimate
- French: illégitime
- Italian: illegittimo
- Piedmontese: ilegìtim
- Portuguese: ilegítimo
- Romanian: ilegitim
- Sicilian: illiggìttimu
- Spanish: ilegítimo
Noun
illēgitimus m (genitive illēgitimī); second declension
- A bastard, an illegitimate offspring
Declension
Second-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | illēgitimus | illēgitimī |
| genitive | illēgitimī | illēgitimōrum |
| dative | illēgitimō | illēgitimīs |
| accusative | illēgitimum | illēgitimōs |
| ablative | illēgitimō | illēgitimīs |
| vocative | illēgitime | illēgitimī |
Descendants
- English: noli illegitimi carborundum (pseudo-Latin)