illetlen
Hungarian
Etymology
From illik (“to be proper (in terms of manners)”) + -etlen (“im-, in-, -less, without”, privative adjective-forming suffix).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈilːɛtlɛn]
- Hyphenation: il‧let‧len
- Rhymes: -ɛn
Adjective
illetlen (comparative illetlenebb, superlative legilletlenebb)
- improper, indecent, indecorous
- Synonym: udvariatlan
- Antonyms: illedelmes, udvarias
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | illetlen | illetlenek |
| accusative | illetlent | illetleneket |
| dative | illetlennek | illetleneknek |
| instrumental | illetlennel | illetlenekkel |
| causal-final | illetlenért | illetlenekért |
| translative | illetlenné | illetlenekké |
| terminative | illetlenig | illetlenekig |
| essive-formal | illetlenként | illetlenekként |
| essive-modal | illetlenül | — |
| inessive | illetlenben | illetlenekben |
| superessive | illetlenen | illetleneken |
| adessive | illetlennél | illetleneknél |
| illative | illetlenbe | illetlenekbe |
| sublative | illetlenre | illetlenekre |
| allative | illetlenhez | illetlenekhez |
| elative | illetlenből | illetlenekből |
| delative | illetlenről | illetlenekről |
| ablative | illetlentől | illetlenektől |
| non-attributive possessive – singular |
illetlené | illetleneké |
| non-attributive possessive – plural |
illetlenéi | illetlenekéi |
Derived terms
- illetlenkedik
- illetlenség
- illetlenül
Further reading
- illetlen in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.