imitans
Latin
Etymology
Present participle of imitor.
Participle
imitāns (genitive imitantis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | imitāns | imitantēs | imitantia | ||
| genitive | imitantis | imitantium | |||
| dative | imitantī | imitantibus | |||
| accusative | imitantem | imitāns | imitantēs imitantīs |
imitantia | |
| ablative | imitante imitantī1 |
imitantibus | |||
| vocative | imitāns | imitantēs | imitantia | ||
1When used purely as an adjective.