immensurabilis
Latin
Alternative forms
- inmēnsūrābilis
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪm.mẽː.suːˈraː.bɪ.lɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [im.men.suˈraː.bi.lis]
Adjective
immēnsūrābilis (neuter immēnsūrābile); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | immēnsūrābilis | immēnsūrābile | immēnsūrābilēs | immēnsūrābilia | |
| genitive | immēnsūrābilis | immēnsūrābilium | |||
| dative | immēnsūrābilī | immēnsūrābilibus | |||
| accusative | immēnsūrābilem | immēnsūrābile | immēnsūrābilēs immēnsūrābilīs |
immēnsūrābilia | |
| ablative | immēnsūrābilī | immēnsūrābilibus | |||
| vocative | immēnsūrābilis | immēnsūrābile | immēnsūrābilēs | immēnsūrābilia | |
References
- “immensurabilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- immensurabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.