immixtus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of immisceō.

Participle

immixtus (feminine immixta, neuter immixtum); first/second-declension participle

  1. intermixed, intermingled
  2. (post-Classical) unmixed

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative immixtus immixta immixtum immixtī immixtae immixta
genitive immixtī immixtae immixtī immixtōrum immixtārum immixtōrum
dative immixtō immixtae immixtō immixtīs
accusative immixtum immixtam immixtum immixtōs immixtās immixta
ablative immixtō immixtā immixtō immixtīs
vocative immixte immixta immixtum immixtī immixtae immixta

References

  • immixtus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • immixtus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • immixtus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.