immorior
Latin
Etymology
From in- + morior (“to die”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪmˈmɔ.ri.ɔr]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [imˈmɔː.ri.or]
Verb
immorior (present infinitive immorī, perfect active immortuus sum); third conjugation iō-variant, deponent
Conjugation
Conjugation of immorior (third conjugation iō-variant, deponent)
| indicative | singular | plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | immorior | immoreris, immorere |
immoritur | immorimur | immoriminī | immoriuntur | ||||||
| imperfect | immoriēbar | immoriēbāris, immoriēbāre |
immoriēbātur | immoriēbāmur | immoriēbāminī | immoriēbantur | |||||||
| future | immoriar | immoriēris, immoriēre |
immoriētur | immoriēmur | immoriēminī | immorientur | |||||||
| perfect | immortuus + present active indicative of sum | ||||||||||||
| pluperfect | immortuus + imperfect active indicative of sum | ||||||||||||
| future perfect | immortuus + future active indicative of sum | ||||||||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | immoriar | immoriāris, immoriāre |
immoriātur | immoriāmur | immoriāminī | immoriantur | ||||||
| imperfect | immorerer | immorerēris, immorerēre |
immorerētur | immorerēmur | immorerēminī | immorerentur | |||||||
| perfect | immortuus + present active subjunctive of sum | ||||||||||||
| pluperfect | immortuus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||||||||
| imperative | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | — | immorere | — | — | immoriminī | — | ||||||
| future | — | immoritor | immoritor | — | — | immoriuntor | |||||||
| non-finite forms | infinitive | participle | |||||||||||
| active | passive | active | passive | ||||||||||
| present | immorī | — | immoriēns | — | |||||||||
| future | immoritūrum esse | — | immoritūrus | immoriendus, immoriundus | |||||||||
| perfect | immortuum esse | — | immortuus | — | |||||||||
| future perfect | immortuum fore | — | — | — | |||||||||
| perfect potential | immoritūrum fuisse | — | — | — | |||||||||
| verbal nouns | gerund | supine | |||||||||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||||||||
| immoriendī | immoriendō | immoriendum | immoriendō | immortuum | immortuū | ||||||||
References
- “immorior”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “immorior”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers