impetitus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of impetō
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪm.pɛˈtiː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [im.peˈt̪iː.t̪us]
Participle
impetītus (feminine impetīta, neuter impetītum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | impetītus | impetīta | impetītum | impetītī | impetītae | impetīta | |
| genitive | impetītī | impetītae | impetītī | impetītōrum | impetītārum | impetītōrum | |
| dative | impetītō | impetītae | impetītō | impetītīs | |||
| accusative | impetītum | impetītam | impetītum | impetītōs | impetītās | impetīta | |
| ablative | impetītō | impetītā | impetītō | impetītīs | |||
| vocative | impetīte | impetīta | impetītum | impetītī | impetītae | impetīta | |