implexus
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪmˈpɫɛk.sʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [imˈplɛk.sus]
Etymology 1
Perfect passive participle of implectō (“intertwine”).
Participle
implexus (feminine implexa, neuter implexum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | implexus | implexa | implexum | implexī | implexae | implexa | |
| genitive | implexī | implexae | implexī | implexōrum | implexārum | implexōrum | |
| dative | implexō | implexae | implexō | implexīs | |||
| accusative | implexum | implexam | implexum | implexōs | implexās | implexa | |
| ablative | implexō | implexā | implexō | implexīs | |||
| vocative | implexe | implexa | implexum | implexī | implexae | implexa | |
Descendants
Etymology 2
From implectō (“intertwine”) + -tus (action noun suffix).[1]
Noun
implexus m (genitive implexūs); fourth declension
Declension
Fourth-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | implexus | implexūs |
| genitive | implexūs | implexuum |
| dative | implexuī | implexibus |
| accusative | implexum | implexūs |
| ablative | implexū | implexibus |
| vocative | implexus | implexūs |
References
- “implexus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “implexus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- implexus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- ^ “implexus” on page 847/3 of the Oxford Latin Dictionary (1st ed., 1968–82)