implorandus
Latin
Etymology
Future passive participle of implōrō.
Participle
implōrandus (feminine implōranda, neuter implōrandum); first/second-declension participle
- which is to be entreated
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | implōrandus | implōranda | implōrandum | implōrandī | implōrandae | implōranda | |
| genitive | implōrandī | implōrandae | implōrandī | implōrandōrum | implōrandārum | implōrandōrum | |
| dative | implōrandō | implōrandae | implōrandō | implōrandīs | |||
| accusative | implōrandum | implōrandam | implōrandum | implōrandōs | implōrandās | implōranda | |
| ablative | implōrandō | implōrandā | implōrandō | implōrandīs | |||
| vocative | implōrande | implōranda | implōrandum | implōrandī | implōrandae | implōranda | |