importatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of importō.
Participle
importātus (feminine importāta, neuter importātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | importātus | importāta | importātum | importātī | importātae | importāta | |
| genitive | importātī | importātae | importātī | importātōrum | importātārum | importātōrum | |
| dative | importātō | importātae | importātō | importātīs | |||
| accusative | importātum | importātam | importātum | importātōs | importātās | importāta | |
| ablative | importātō | importātā | importātō | importātīs | |||
| vocative | importāte | importāta | importātum | importātī | importātae | importāta | |