imulus
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈiː.mʊ.ɫʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈiː.mu.lus]
Adjective
īmulus (feminine īmula, neuter īmulum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | īmulus | īmula | īmulum | īmulī | īmulae | īmula | |
| genitive | īmulī | īmulae | īmulī | īmulōrum | īmulārum | īmulōrum | |
| dative | īmulō | īmulae | īmulō | īmulīs | |||
| accusative | īmulum | īmulam | īmulum | īmulōs | īmulās | īmula | |
| ablative | īmulō | īmulā | īmulō | īmulīs | |||
| vocative | īmule | īmula | īmulum | īmulī | īmulae | īmula | |
Related terms
References
- “imulus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “imulus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- imulus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.