inanimus
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪˈna.nɪ.mʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [iˈnaː.ni.mus]
Adjective
inanimus (feminine inanima, neuter inanimum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | inanimus | inanima | inanimum | inanimī | inanimae | inanima | |
| genitive | inanimī | inanimae | inanimī | inanimōrum | inanimārum | inanimōrum | |
| dative | inanimō | inanimae | inanimō | inanimīs | |||
| accusative | inanimum | inanimam | inanimum | inanimōs | inanimās | inanima | |
| ablative | inanimō | inanimā | inanimō | inanimīs | |||
| vocative | inanime | inanima | inanimum | inanimī | inanimae | inanima | |
References
- “inanimus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “inanimus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- inanimus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.