incedendus
Latin
Etymology
Future passive participle of incēdō
Participle
incēdendus (feminine incēdenda, neuter incēdendum); first/second-declension participle
- which is to be walked
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | incēdendus | incēdenda | incēdendum | incēdendī | incēdendae | incēdenda | |
| genitive | incēdendī | incēdendae | incēdendī | incēdendōrum | incēdendārum | incēdendōrum | |
| dative | incēdendō | incēdendae | incēdendō | incēdendīs | |||
| accusative | incēdendum | incēdendam | incēdendum | incēdendōs | incēdendās | incēdenda | |
| ablative | incēdendō | incēdendā | incēdendō | incēdendīs | |||
| vocative | incēdende | incēdenda | incēdendum | incēdendī | incēdendae | incēdenda | |